Kroniek van een verwacht fiasco...

Net voor zijn laatste deadline van 15 juli heeft Leterme dan toch de handdoek in de ring geworpen. Ondertussen stromen de reacties van alle kanten binnen maar niemand die een mea culpa aanheft.
Toch wel frappant als je ziet dat dit er al enkele jaren zat aan te komen en niemand ook maar enige moeite deed om het af te wenden. De kartelpartners en andere Vlaamse partijen leggen zonder blikken of blozen de blaam bij de Franstalige regeringspartijen. Terwijl de Franstaligen de knulligheid van Leterme als hoofdoorzaak zien. ’n Beetje kinderachtig niet?! Nuja, als partijen al in Plopsaland verzamelen blazen, kunnen we dat enkel maar zien als een bevestiging van de verkleutering van onze maatschappij en het politieke systeem.
In België is er altijd sprake geweest van een compromiscultuur. Om vooruit te gaan moet je een compromis sluiten want anders heb je nooit genoeg steun voor je idee of voorstel. Tot eind de jaren ’90 werd dit aanvaard door beide taalgroepen en ondanks de verschillen werd er wél een oplossing gevonden.
Maar sinds enkele jaren lijden partijen aan een angst om electoraal ten onder te gaan. Kartels worden gesmeed om toch maar zoveel mogelijk kiezers te paaien en dus worden ook grote beloftes gemaakt. Beloftes zoals, ‘we gaan BHV splitsen en dit zonder toegevingen te doen’. Mooie beloftes die zeker in tijden van verkiezingen mooi klinken. Maar gezien de structuur en geschiedenis van België, compleet irrealistisch.
Stel je eens voor dat de Franstalige partijen hun kiezers beloven de taalgrens te verleggen en Brussel een deel zal uitmaken van Wallonië zonder hiervoor ook maar iets aan de Vlamingen te geven als compensatie. Denk je dat de Vlaamse partijen zouden staan springen om hierover te ‘onderhandelen’ als je al enkele jaren aan een stuk dat soort ‘dreigementen’ hebt mogen aanhoren?! Ik dacht het niet. Is het dan zo verwonderlijk dat de Franstalige partijen voet bij stuk houden en een return willen voor het splitsen van BHV? Dit is volkomen aanvaardbaar.
Ik wil hier de houding van de Franstalige partijen zeker niet goed praten. Ook zij hebben boter op hun hoofd. De MR - met de radicale kartelpartner FDF - en de nukkige PS hebben evenveel schuld aan het escaleren van deze crisis. Maar als niemand er ook maar aan denkt om zijn fouten te erkennen en als volwassenen rond de tafel te gaan zitten, dan is het einde nog lang niet in zicht.
Dus beste heren politici, nadat jullie het laatste anderhalf jaar erin geslaagd zijn om ter plaatse te trappelen en dit land stuurloos te laten ronddobberen, verdienen jullie zeker geen vette vis. Mijns inziens worden jullie best samen in een asielcentrum opgesloten; op water en brood gezet en mogen jullie pas het ‘land terug in’ als je met een compromis naar buiten komt.
Ontslaan kunnen we jullie jammer genoeg niet…
Dus geen vakantie dit jaar voor jullie, want vakantie moet je eerst verdienen! Ook politici!!
Iedereen gelijk voor de wet, hé. ;-)