De sp.a gooit de deuren open niet enkel voor groene huisvrouwen maar nu ook voor arbeiders. Voor een partij die vroeger toch, de rechten van de arbeider hoog in het vaandel droeg is dit nogal een rare aankondiging. Ik ben blij dat de sp.a kiest om opnieuw voor de zwakkeren in onze maatschappij wil opkomen. Maar als Vande Lanotte de cijfers bovenhaalt van 20% van de 65-plussers die leven met risico op armoede, dan vraag ik mij toch wel af wat zijn partij de laatste 18 jaar in de verschillende regeringen heeft uitgestoken! Want 18 jaar geleden waren die mensen nog 40 én arbeider of bediende. Maar blijkbaar was de arbeider de laatste decennia niet zo tevreden en ging zijn stem steeds meer naar rechts en extreem-rechts. De aankondiging dat het VB haar eigen vakbond wil oprichten geeft in ieder geval een kleine indicatie waar de arbeiders naar toe zijn gevlucht. Als voorzitter Vande Lanotte nu de deuren wagenwijd openzet voor alle progressieven ben ik toch weigerachtig om door die deur te wandelen. Misschien moeten hun ministers iets meer voet bij stuk houden om die progressieve standpunten ook daadwerkelijk door te drukken. Nadat de uitstap uit de kernenergie was goedgekeurd door de federale regering is het opzetten van alternatieve energiebronnen nog steeds niet van de grond gekomen. In zoverre dat die kernuitstap zelfs in vraag wordt gesteld omdat er onvoldoende alternatieve reserves zullen zijn. Waar is de progressieve impact van de sp.a in die beslissingen?! Is deze nieuwe beginselverklaring echt een teken dat de sp.a opnieuw bruist of is het slechts een bruistablet die eens 10 juni voorbij, zal uitgebruist zijn?
ook verschenen als lezersbrief in De Morgen van 30 januari
Geen opmerkingen:
Een reactie posten