zaterdag, december 30, 2006

De dictator is dood, leve de nieuwe dictator

Vanochtend om 6 uur lokale tijd in Irak is Saddam Hoessein opgeknoopt. Saddam was veroordeeld tot de strop in één van de vele processen die tegen hem zijn ingespannen na het omverwerpen van zijn regime. Ondanks protest vanuit de Westerse wereld tegen het uitvoeren van de doodstraf heeft het Iraakse regime de straf uitgevoerd.
Maar wat betekent dit nu voor het leven in Irak? Deze ochtend waren er al onmiddellijk bomaanslagen die als vergelding worden gezien voor de dood van Saddam. Hierbij kwamen enkele tientallen, onschuldige burgers om. De Irakezen zitten nog steeds zonder een constante toevoer van elektriciteit, water en gas. Toegegeven ze leven niet meer onder een schrikbewind van 1 dictator. Jammer genoeg is het nogal onduidelijk wie nu wel de plak zwaait in Irak. Is het de verkozen regering? Zij krijgen de steun van de invasiemacht geleid door de USA en het Verenigd Koninkrijk. Of zijn het de verschillende facties van van sjiïtsche of soennitische moslims? Die facties verscheuren het land sinds de unilaterale inval van de USA en vermoorden zowel Iraqi's als buitenlandse soldaten.
De meerderheid van de Iraakse bevolking snakt naar een beetje rust, een beetje tijd om hun leven weer op poten te zetten. Maar dat vergt een sterke leider, iemand die de verschillende warlords en andere machtswellustelingen in toom kan houden. Klinkt dat niet een beetje als de perfecte basis voor een nieuwe dictator?
Dat brengt ons bij de dubieuze buitenlandse politiek van de Verenigde Staten. Over de jaren heen hebben ze her en der in de wereld verschillende mensen aan de macht geholpen of gehouden. Op andere plaatsen hebben ze guerillastrijders opgeleid en getraind met de bedoeling het verkozen regime omver te werpen. Zowat heel Zuid-Amerika is onderhevig geweest aan deze terreur van de CIA. Maar ook het Midden-Oosten en Azië kennen hun deel van door CIA-gesteunde dictaturen. Zo is er ook Saddam, die in zijn beginjaren zowel financiële als materiële hulp kreeg om de oorlog tegen Iran en het islamextremisme te voeren. Dan is er natuurlijk ook nog Osama Bin Laden die ten tijde van de invasie van Afghanistan door de USSR kon rekenen op de Amerikaanse technologie om het Rode Leger een smadelijke nederlaag toe te dienen.
En nu zit het Amerikaanse leger al enkele jaren in een impasse in Irak. Omdat Saddam massavernietigingswapens had, omdat Saddam Al Qaeda steunde, omdat... (vul eender welke drogreden in). Toch raar dat de enige duidelijke link tussen Saddam en Osama de uitdrukkelijke steun was van de VS!
Hopelijk trekt de VS eindelijk haar conclusies uit deze mislukte strategie om regimes her en der in het zadel te helpen om dan jaren later de brokken te moeten opkuisen. Mijn enige hoop bestaat erin dat er niet opnieuw een dictator wordt aangesteld in Irak maar het is tegelijk wel mijn vrees dat dit de enige mogelijkheid is om Irak op korte tijd terug een kans te geven.

Geen opmerkingen: